بررسی کارایی فرایند اکسایش فتوشیمیایی با استفاده از S2O8/UV در حذف 2،4- دی‌کلروفنوکسی استیک اسید از محلول‌های آبی

اهداف: 2،4- دی‌کلروفنوکسی استیک اسید (D-2،4) علف‌کشی اسیدی با سمیت بالاست که به‌طور گسترده ستفاده می‌شود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد. مواد و روش‌ها: این تحقیق به‌صورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات به‌عنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. در این تحقیق، اثر پارامترهای pH، غلظت اکسیدانت، زمان واکنش و غلظت اولیة 2،4-D بر کارایی فرایند بررسی شد. غلظت 2،4-D با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 285 نانومتر تعیین شد. یافته‌ها; بهترین نتایج در شرایط اسیدی (3pH=) به‌دست آمد. افزایش دوز پرسولفات و زمان تماس، تجزیة 2،4-D را افزایش داد. اما افزایش غلظت اولیة 2،4-D منجر به کاهش راندمان اکسایش فتوشیمیایی شد. بر اساس نتایج حداکثر راندمان اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در غلظت mg/l 5/2 پرسولفات، غلظت mg/l 10 2،4-D، pH برابر با 3 و زمان تماس 240 دقیقه برابر با 96 درصد بود. به‌علاوه، تجزیة فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات از سینتیک شبه درجة یک پیروی می‌کند (979/0R2=). نتیجه‌گیری: در این مطالعه 2،4-D به‌طور مؤثری در محلول‌های آبی از طریق فرایند اکسایشی فتوشیمیایی با استفاده از  S2O8/UV تجزیه شد. با توجه به این مطالعه، به‌نظر می‌رسد اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور S2O8/UV  فرایند کارامدی برای تصفیة آب‌های آلوده به 2،4-D مطرح باشد.